بی همگان به سر شود بیتو به سر نمیشود
داغِ تـــو دارد این دلــــم جای دگــــر نمیشود
دیـــده عقــل مســتِ تو چرخه چرخ پَست تـــو
گوش طرَب به دست تو بیتو به سر نمیشود
جــان ز تو جوش میکند دل ز تو نــوش میکند
عقل خـُــروش میکند بی تو به سر نمیشود
خمر مــن و خمـــار من بـــاغ مـــن و بهــــار من
خواب من و قـــرار مــن بی تو به سر نمیشود
جـــاه و جلال مــن تویی ملکت و مـال من تویی
آب زلال مـــن تویـــی بیتـــو به سر نمیشود
گـــــاه ســـوی وفـــا رَوی گاه سوی جفــــا روی
آنِ منـــــی کجــــا روی بیتو به سر نمیشود
دل بنهنــــد بــَــرکـــَـنی تــــوبه کنند بشکنـــی
ای همه خود تو میکنی بیتو به سر نمیشود
بی تو اگـــر به سر شدی زیــر جهان زبـَر شدی
بـــاغ ارم سقر شدی بــیتــــو به سر نمیشود
گـــــر تو سری قدم شـَوَم ور تو کفی علم شوم
ور بـــروی عــَـدَم شوم بیتــــو به سر نمیشود
خواب مـــــرا ببستهای نقـــــش مرا بشستهای
وز همــــهام گسستــهای بیتو به سر نمیشود
گــــر تــــو نباشی یـــار من گشت خراب کار من
مـــونس و غمگســـار من بیتو به سر نمیشود
بی تو نه زندگی خوشم بیتو نه مردگی خوشم
سر ز غـــم تو چون کـِشم بیتو به سر نمیشود
هر چه بگویم ای سند نیست جدا ز نیـــــک و بد
هم تو بگــــو به لطف خود بیتو به سر نمیشود
«مولانا»
